ନିଜ କର ଡାସି ନାଗରିପୁ ଛାଲା ।
ବୈଠେ ସହଜହିଂ ସମ୍ଭୁ କୃପାଲା ॥
କୁଂଦ ଇଂଦୁ ଦର ଗୌର ସରୀରା ।
ଭୁଜ ପ୍ରଲଂବ ପରିଧନ ମୁନିଚୀରା ॥
ଭାବାର୍ଥ :- ନିଜ ହାତରେ ବାଘ ଚମଡା ବିଛାଇ ଦେଇ କୃପାସାଗର ଶ୍ରୀଶିବ ନିରଳସ ସ୍ବଭାବରୁ କୌଣସି ବିଶେଷ ପ୍ରୟୋଜନ ନଥାଇ ମଧ୍ୟ ସେଠାରେ ବସିଗଲେ । ନିକଟରେ କୁନ୍ଦ ପୁଷ୍ପ, ଚନ୍ଦ୍ରମାର ଶୀତଳ କିରଣ ଆଉ ତାଙ୍କ ଶଙ୍ଖ ପରି ଧବଳ ଶରୀର ଥିଲା । ଆଜାନୁ ଲମ୍ବିତ ବିଶାଳ ବାହୁ ସହିତ ବସ୍ତ୍ର ମୁନୀଗଣ ସମ ବଳ୍କଳ ବସ୍ତ୍ର ପରିଧାନ କରିଥାଆନ୍ତି ।