ପବିତ୍ର ଜୟନ୍ତୀ ଅବସରରେ ଶ୍ରଦ୍ଧାଞ୍ଜଳି
ବିଶ୍ଵରେ ଶୁଦ୍ଧ ବୈଷ୍ଣବ ଧର୍ମ ପ୍ରଚାର କରିବା ସହିତ ସମାଜରେ ପ୍ରଚଳିତ କୁସଂସ୍କାର ବିରୁଦ୍ଧରେ ବଯେଉଁ କେତେଜଣ ମହାପୁରୁଷ ଏ ଜଗତ ରେ ପ୍ରକଟ ହୋଇଥିଲେ ସେମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଜଗଦ୍ଗୁରୁ ରାମାନୁଯାଚାର୍ଜ୍ୟ ହେଉଛନ୍ତି ଅନ୍ଯତମ ।
ଜଗଦ୍ଗୁରୁ ରାମାନୁଯାଚାର୍ଜ୍ୟ ମାଡ୍ରାସଠାରୁ କିଛି ଦୂରରେ ଅବସ୍ଥିତ ‘ପର୍ବୁଦୋରାମ’ରେ ଖ୍ରୀ ୧୦୧୭ ରେ ଜନ୍ମଗ୍ରହଣ କରିଥିଲେ । ତାଙ୍କ ପିତାଙ୍କ ନାମ ଅସୁରିଦେବ ଦୀକ୍ଷିତ ଏବଂ ମାତାଙ୍କ ନାମ କାଣ୍ଟିମାଟି ଥିଲା। ତାଙ୍କର ମାତା ମାମୁଁ ଜଣେ ସନ୍ୟାସୀ ଏବଂ ଅଜା ଯମୁନାଚାର୍ଯ୍ୟ ଜଣେ ମହାନ ସାଧୁ ଥିଲେ । ଶିକ୍ଷା ସମାପନ ପରେ ସେ, ସେ କାଞ୍ଚିକୁ ଫେରି ଦ୍ରାବିଡ଼ ଭାଷାରେ ଅଲବରଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ରଚିତ ୪୦୦୦ ଭଜନର ଏକ ସଂଗ୍ରହ ପ୍ରସ୍ତୁତ କଲେ । ବୈଷ୍ଣବ ବିଶିଷ୍ଟାଦ୍ୱୈତ ବାଦ ର ସିଏ ଥିଲେ ପ୍ରବର୍ତ୍ତକ । ସେ ଭାରତର ବିଭିନ୍ନ ମନ୍ଦିର ଓ ତୀର୍ଥ ପର୍ଯ୍ୟଟନ କରି ବୈଷ୍ଣବ ଧର୍ମଧାରା ଅଧ୍ୟୟନ କରିଥିଲେ ।
ସେ ବେଦର ସାରାଂଶ ଉପରେ “ବେଦାନ୍ତ ସଂଗ୍ରହ “, ବ୍ରହ୍ମସୂତ୍ରର “ଶ୍ରୀ ଭାଷ୍ୟ “, ଭଗବତ ଗୀତା ଭାଷ୍ୟ, ବେଦାନ୍ତ ଦୀପିକା, ବେଦାନ୍ତ ସାର, ଶରଣାଗତି ଗଦ୍ୟମ୍ , ଶ୍ରୀରଙ୍ଗ ଗଦ୍ୟମ୍, ଶ୍ରୀ ବୈକୁଣ୍ଠ ଗଦ୍ୟମ୍, ଶ୍ରୀ ନିତ୍ୟ ଗ୍ରନ୍ଥମ୍ ଏହିପରି ମୋଟ ୯ ଟି ଗ୍ରନ୍ଥ ରଚନା କରି ବୈଷ୍ଣବ ଶ୍ରୀ ସମ୍ପ୍ରଦାୟର ମୂଳଭିତ୍ତି ସ୍ଥାପନ କରିଥିଲେ ।
ଶ୍ରୀରଙ୍ଗ ମନ୍ଦିରରେ ରାମାନୁଜ ଜୀବନର ଅନ୍ତିମ ସମୟ ଅତିବାହିତ କରିଥିଲେ । ଏଠାରେ ରଙ୍ଗନାଥ ସ୍ୱାମୀଙ୍କ ମନ୍ଦିର ପରିସରରେ ଏକ ପୃଥକ ରାମାନୁଜ ମନ୍ଦିର ରହିଛି । ସେ ଯମୁନା- ଚାର୍ଯ୍ୟଙ୍କ ଖାଲି ଆସନରେ ସ୍ଥାନ ପାଇଲେ । ପ୍ରଭୁ ରଙ୍ଗନାଥଙ୍କ ମନ୍ଦିର ପରିଚାଳନା କରିବାର ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ଦାୟିତ୍ଵ ତାଙ୍କ କାନ୍ଧରେ ପଡିଥିଲା, ଯାହାକୁ ସେ ଭଲ ଭାବରେ ପରିଚାଳନା କରିଥିଲେ । ସେ ମନ୍ଦିରର ସମସ୍ତ ଆୟ ମନ୍ଦିର ପାଇଁ ଖର୍ଚ୍ଚ କରୁଥିଲେ ଏବଂ ନିଜେ ଭିକ୍ଷା କରି ଜୀବନ ଅତିବାହିତ କରୁଥିଲେ। ସେ ଏହି ସର୍ତ୍ତରେ କିଛି ଗୁପ୍ତ ମନ୍ତ୍ର ପାଇଥିଲେ ଯାହା ସେ କାହାକୁ କହିବେ ନାହିଁ, କିନ୍ତୁ ଏକ ସଭାରେ ସେ ଏହି ମନ୍ତ୍ରଗୁଡ଼ିକୁ ସର୍ବସାଧାରଣଙ୍କ ପାଇଁ ପ୍ରକାଶ କରିଥିଲେ।
ସେ କହିଛନ୍ତି ଯେ ଯେତେବେଳେ ଏହି ମନ୍ତ୍ର ଦ୍ୱାରା ସ୍ୱର୍ଗ ପ୍ରାପ୍ତ ହୁଏ, ସେତେବେଳେ ସମସ୍ତେ ଏହାକୁ ଶୁଣିବା ଉଚିତ୍ । ଏଥିପାଇଁ ସେ ସାଧୁମାନଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ଦଣ୍ଡିତ ହେବାକୁ ରାଜି ହୋଇଥିଲେ। ସେ ବେଦାନ୍ତ ସୂତାର ଉପରେ ‘ଶ୍ରୀ ଭାଷ୍ୟ’ ରଚନା କରିଥିଲେ ଏବଂ ତାଙ୍କର ଜଣେ ଶିଷ୍ୟ ପୁତ୍ର କୁରେଶଙ୍କୁ ପାରାଶର ନାମରେ ନାମିତ କରିଥିଲେ। ଭକ୍ତଙ୍କୁ ମୁକ୍ତିର ଏକ ମାଧ୍ୟମ ଭାବରେ ବର୍ଣ୍ଣନା କରି ସେ ଏହାକୁ ଜ୍ଞାନଠାରୁ ଅଧିକ ପସନ୍ଦ କରିଥିଲେ। ସେ ଭାରତ ଗସ୍ତରେ ଯାଇ ଅନେକ ପଣ୍ଡିତଙ୍କ ସହ ସଶସ୍ତ୍ର ହୋଇଥିଲେ। ସେ ଶ୍ରୀରଙ୍ଗମକୁ ଫେରିବା ବେଳକୁ ଭାରତର ଅନେକ ସ୍ଥାନରେ ତାଙ୍କର ଅସଂଖ୍ୟ ଶିଷ୍ୟ ଥିଲେ।
ରାମାନୁଜ ଗଙ୍ଗ ନରପତି ଚୋଳଗଙ୍ଗଙ୍କର ପାରିବାରିକ ଆଧ୍ୟାତ୍ମିକ ଗୁରୁ । ସେ ପୁରୀରେ ଏମାର ମଠ ସ୍ଥାପନ କରି ସେଠାରେ ଅବସ୍ଥାନ କରୁଥିଲେ । ଜଗନ୍ନାଥଙ୍କ ମନ୍ଦିର ଦଧିନଉତି ଅଁଳା ବେଢାରେ ସେ ବୈଷ୍ଣବ ତିଳକ ରାମାନନ୍ଦୀ ଟୀକା ଲଗାଇଥିଲେ । ଜଗନ୍ନାଥଙ୍କ ପାରମ୍ପରିକ ସେବାପୂଜାରେ କିଛି ସଂସ୍କାର ଆଣିବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରି ସେ ବିଫଳ ହୋଇଥିଲେ । କାରଣ ସେତେବେଳେ ଏହା ସର୍ବ ଧର୍ମ ଓ ସମ୍ପ୍ରଦାୟର ସମନ୍ଵୟାତ୍ମକ ହୋଇ ପାରି ନଥିଲା । ଦକ୍ଷିଣାତ୍ୟର ଅନେକ ବିଷ୍ଣୁ ମନ୍ଦିରରେ ରାମାନୁଜଙ୍କ ପ୍ରତିଷ୍ଠିତ ବୈଷ୍ଣବ ଶ୍ରୀ ସମ୍ପ୍ରଦାୟ ର ଅଖଣ୍ଡ ପ୍ରଭାବ ରହିଛି ।
ବିଶ୍ଵର ମହାନ ସମାଜ ସଂସ୍କାରକ ମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ସନ୍ଥ ରାମାନୁଜଙ୍କୁ ସ୍ମରଣ କରାଯାଏ। ଏକାଦଶ ଶତାବ୍ଦୀରେ ଜନ୍ମିତ ଏହି ସାଧକଙ୍କୁ ସାମାଜିକ ସଂସ୍କାରକ ତଥା ମହାନ ସନ୍ଥ ଭାବରେ ପରିଗଣିତ କରାଯାଏ। ଜାତି ଏବଂ ଧର୍ମ ସମେତ ଜୀବନର ସମସ୍ତ ଦିଗରେ ସମାନତାର ଧାରଣାକୁ ପ୍ରୋତ୍ସାହିତ କରିଥିବା ସନ୍ଥ ରାମାନୁଜଙ୍କ ଜୀବନକାଳ ୧୨୦ ବର୍ଷ ଥିଲା । ସେ ୧୧୩୭ ଖ୍ରୀଷ୍ଟାବ୍ଦରେ ନିଜ ଶରୀର ତ୍ୟାଗ କରିଥିଲେ । ରାମାନୁଜଙ୍କ ନାମ ବୈଷ୍ଣବ ସମାଜର ବିଶିଷ୍ଟ ସାଧୁମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ପରିଗଣିତ କରାଯାଏ। ସେ ମାତ୍ର ୧୬ ବର୍ଷ ବୟସରେ, କାଞ୍ଚିରେ ପଣ୍ଡିତ ଯାଦବ ପ୍ରକାଶଙ୍କୁ ନିଜର ଗୁରୁ କରିଥିଲେ। ତେବେ ସେ ନିଜ ଗୁରୁଙ୍କ ‘ଅଦ୍ଵୈତ ବେଦାନ୍ତ’ ନୀତି ସହ ସହମତ ନୁହଁନ୍ତି। ସେ ତାମିଲର ‘ଆଲଭର୍’ ପରମ୍ପରାର ସାଧୁ ନାଥମୁନି ଏବଂ ଯମୁନାଚାର୍ଯ୍ୟଙ୍କ ପଦାଙ୍କ ଅନୁସରଣ କରିବାକୁ ସ୍ଥିର କଲେ। ସେ ‘ବିଶ୍ୱ ଅଦ୍ଵୈତ ସିଦ୍ଧାନ୍ତର ପିତା ଭାବରେ ପରିଗଣିତ ହୁଅନ୍ତି।
ଜାତିଭିତ୍ତିକ ଭେଦଭାବ ବିରୋଧରେ ରାମାନୁଜାଚାର୍ଯ୍ୟ ପ୍ରଚାର କରିଥିଲେ ଏବଂ ମହିଳାମାନଙ୍କୁ ସଶକ୍ତ କରିବା ପାଇଁ ଜୀବନସାରା କଠିନ ପରିଶ୍ରମ କରିଥିଲେ। ଏକ ସମୟରେ ଯେତେବେଳେ ମୋଗଲ ଆକ୍ରମଣକାରୀମାନେ ଭାରତରେ ପାଦ ବିସ୍ତାର କରିବା ଆଗଭର ହୋଇଥିଲେ, ସେହି ସମୟରେ ସେମାନେ ଭାରତର ଲୋକଙ୍କ ଧାର୍ମିକ ଭାବନାକୁ ଆହୁରି ଦୃଢ କରିଥିଲେ। ସେ ସମସ୍ତ ବିଭାଗ ମଧ୍ୟରେ ‘ମୁଖୀ ଏବଂ ମୋକ୍ଷ’ର ମନ୍ତ୍ର ବିଷୟରେ ସର୍ବସାଧାରଣରେ କହିଥିଲେ। ସେ କହିଛନ୍ତି ଯେ ଏହି ଜିନିଷଗୁଡିକ ଗୁପ୍ତ ରଖାଯିବା ଉଚିତ୍ ନୁହେଁ, ସବୁ ଶ୍ରେଣୀର ଲୋକମାନେ ଏହାର ଲାଭ ପାଇବା ଉଚିତ୍ ।
ସନ୍ଥ ରାମାନୁଜାଚାର୍ଯ୍ୟ ହିନ୍ଦୁ ଧର୍ମରେ ସମାନତା ଦିଗରେ ଗୁରୁତ୍ୱପୂର୍ଣ୍ଣ କାର୍ଯ୍ୟ କରିଛନ୍ତି ଏବଂ ଏହାକୁ କାର୍ଯ୍ୟକାରୀ କରିବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରିଛନ୍ତି। ପ୍ରଧାନମନ୍ତ୍ରୀ ନରେନ୍ଦ୍ର ମୋଦୀ ତାଙ୍କର ୧୦୦୦ ତମ ଜନ୍ମ ବାର୍ଷିକୀରେ ଡାକଘର ଷ୍ଟାମ୍ପ ଉନ୍ମୋଚନ କରିବା ଅବସରରେ ମଧ୍ୟ ଏହା ଉଲ୍ଲେଖ କରିଛନ୍ତି। ସେ ଜଣେ ଅଣ ବ୍ରାହ୍ମଣ କାଞ୍ଚିପୁର୍ଣ୍ଣାଙ୍କୁ ତାଙ୍କର ଗୁରୁ ଭାବରେ ବିବେଚନା କରିଥିଲେ। ପତ୍ନୀ ଖାଇବା ପରେ ଘର ସଫା କରୁଥିବା ଦେଖି ସେ ବିବ୍ରତ ହୋଇଥିଲେ। ସେ ପୁରୁଷ ଏବଂ ମହିଳା ମଧ୍ୟରେ ରହିଥିବା ପାତର ଅନ୍ତରକୁ ନାପସନ୍ଦ କରିବା ସହ ନାରୀ ସଶକ୍ତିକରଣରେ ବିଶ୍ଵାସ ରଖୁଥିଲେ। ଜାତି ଧର୍ମ ବର୍ଣ୍ଣ ନିର୍ବିଶେଷରେ ସମସ୍ତଙ୍କୁ ବୈଷ୍ଣବ ଧର୍ମର ରେ ଅନୁପ୍ରାଣିତ କରି ଏ ଜଗତରେ ଐକତା ସ୍ଥାପନା କରିଥିବା ଏହି ମହାପୁରୁଷଙ୍କ ଚରଣରେ ଜୟନ୍ତୀ ଦିବସରେ ଶତକୋଟି ପ୍ରଣାମ।